Stage 21

08:30 ontbijt, voor de verandering uit kunnen slapen.  En toch niet wakker te krijgen. De ogen zitten nog half dicht. We starten vandaag om 10 uur. Eerst gaat Daan nog een afsluitend praatje houden.

Sjonge, jonge wat is het moeilijk om de start te vinden zag. 15 Computers en niemand die het met zekerheid kan zeggen. Op een gegeven moment waren we de helft van de groep zelfs kwijt. Toen belde Ton met Hemke en werd er afgesproken weer naar het hotel te gaan. Zucht.... Uiteindelijk kozen Walter, Dennis Rene en ik ervoor op een terras te gaan zitten. De anderen zijn op zoek gegaan naar de start. De route kwam langs het hotel dus ze zouden ons vanzelf weer oppikken.

Toen in formatie richting Madrid. Daan en Hilde (vriendin van Koenraad) reden met de bus achter ons. Ik ben de zwakste schakel en moest op positie 2 rijden. Bedankt Hemke en Ronald voor de hulp 😁
Van mij had deze route overgeslagen mogen worden. Voornamelijk langs grote, drukke wegen.

De supporters stonden hartje Madrid langs de weg te juichen. Het trekt behoorlijk wat bekijks 15 renners in dezelfde outfit. Wildvreemden nemen foto's van je en moedigen je aan. De profs rijden in Madrid 6x hetzelfde rondje. Wij hebben 'm 1x gedaan. Om de 100 meter staat een stoplicht. Dus iedereen was er al snel klaar mee. Bij het Prado museum was nog een demonstratie dus we moesten daar een stukje over de stoep. De politie had de straat afgezet, maar wij mochten doorfietsen.

Het is een heel onwerkelijk gevoel. Helemaal gezien waar ik vandaan kom. 4 Jaar geleden lag ik in de kreukels na een auto-ongeluk. En nu doe ik dit. Dennis zei gister dat hij 3270km had gefietst. Heb mijn afstanden bij elkaar opgeteld en kwam tot 2278,35. Dacht dat het veel minder zou zijn
#trotmomentje

Morgen kijken hoe de profs binnen komen.

---
08:30 breakfast, could sleep in for a change. And yet I could not wake up. The eyes are still half closed.
We start at 10 am. First, Daan is going to give a closing talk first.

Boy oh boy, how hard is it to find the start. 15 Computers and no one can say for sure. At one point we even lost half of the group. Then Ton called Hemke and they agreed to all go back to the hotel. Sigh.... In the end Walter, Dennis, Rene and I chose to sit on a terrace. The others went looking for the start. The route passed the hotel so they would pick us up any way.

Then in formation towards Madrid. Daan and Hilde (Koenraad's gitlfriend) drove the bus behind us. I am the weakest link and had to drive in position 2. Thanks Hemke and Ronald for the help 😁 I should have skipped this route. Mainly along major, busy roads.

 The supporters cheered us on along the road in the heart of Madrid. It attracts quite a bit of attention 15 riders in the same outfit. Complete strangers take pictures of you and cheer you on.

The pros drive the same lap 6 times in Madrid. We've done it once. There is a traffic light every 100 meters. So everyone was soon done with it. At the Prado museum there was a demonstration so we had to walk a bit on the sidewalk. The police had closed off the street, but we were allowed to continue cycling (part of it).

 It's a very unreal feeling. Especially considering where I come from. 4 years ago I was a bit of a mess fysically after a car accident. And now I do this. Dennis said yesterday that he had cycled 3270km. Added up my distances and came to 2278.35. Thought it would be much less
#proudofmyself

Tomorrow we are going to watch the pro's come to Madrid